Kenia blog 4
Door: Mirte
Blijf op de hoogte en volg Mirte
29 April 2018 | Kenia, Kisumu
Hoihoi allemaal!
Vandaag ben ik al 4 weken en 3 dagen in Kenia. Afgelopen weekend zijn we naar Lake Nakuru gegaan. Dit is een safari park. Het was 4 uur rijden vanaf Kisumu dus we vertrokken vrijdag en zouden dan in Nakuru overnachten zodat we de volgende dag meteen op safari konden gaan. We gingen naar Nakuru met een openbare bus dus wij hadden ons op het ergste voorbereid maar dit viel eigenlijk heel erg mee. De safari was mega leuk en ik kan eigenlijk niet beschrijven hoe bijzonder het is als één giraf 2 meter van de auto afstaat, een leeuw langs de rand van de weg ligt, de apen die overal en nergens om je heen springen, een buffel die toch niet zo blij was met ons bezoek en het busje daarom even plankgas moest geven, zebra’s overal waar je maar kan kijken en in de verte een paar neushoorns. Die avond waren we weer terug gegaan naar Kisumu en daarna nog gaan stappen.
Op stage gaat nog steeds alles goed. De pakjes voor de kinderafdeling zijn in de maak, ik heb nog meegekeken bij wat operaties en zelfs een keer meegeholpen. Ook ben ik langs gegaan op de kinderafdeling om de kinderen een beetje te vermaken.
Afgelopen vrijdag ben ik naar een weeshuis geweest om ook nog met wat kinderen te spelen en even een kijkje te nemen hoe ze daar leven. Dit is best confronterend, maar de kinderen daar worden al mega blij van een high five en kunnen uren met je spelen. S’avonds zijn we Koningsdag gaan vieren op een plek waar meer Nederlanders zouden komen. Wel was er een Keniaanse dj dus ging ik tegen het einde aan toch maar even vragen of ik John West en Raymon Hermans aan mocht zetten, het koste wat moeite maar uiteindelijk stond het wel aan hoor. Het was een leuke avond maar ook wel weer moeilijk. Op zo’n moment kan ik me gewoon mega vermaken maar eigenlijk denk ik dan ook dat ik bij Jelle op zijn schouders had horen te zitten met un rosebier in mijn hand, met al mijn vrienden op een festival. Natuurlijk zit ik in Kenia en is dit veeeeel bijzonderder en heb ik mega veel feesten die nog gaan komen maar toch vind ik dat dan ergens wel even jammer.
Gisteren hebben we Monkey rock beklommen. Dit is een mega hoge berg. Nou ik kan je vertellen dat ik dacht dat ik in Oostenrijk een hoge berg op was gegaan.. dit was er niks bij! Je kent het wel, je ziet in de verte een paar hele hogen bergen waarvan een berg toch echt veel hoger is. Naar die top gingen we. Er was geen pad dus we moesten flink klimmen, soms door mais velden heen lopen of gras van 1.5 meter hoog. Ook moesten we door mini watervalletjes maar je kon er prima lopen zonder nat te worden als je goed op de stenen bleef. Ik was natuurlijk weer aan het geinen dus mijn schoenen waren na een uur klimmen al nat en we moesten toen nog 7 uur. Natuurlijk was het warm, deden je voeten pijn, jeukten je armen van al dat gras en muggenbulten en lagen mijn handen open maar het was echt veeeel leuker dan die ene berg in Oostenrijk hoor en dat maakt het ook allemaal wel weer heel echt. onderweg kwamen we nog langs een soort dorpje. Deze kinderen waren minder blij met ons en begonnen mega hard te huilen omdat wij de eerste blanken waren die daar kwamen dus ze vonden ons nogal eng. Zo’n dorpje in heel leuk om te zien hoe die mensen daar leven met letterlijk alleen een hutje een koe en wat mais midden op een berg 4 uur lopen vanaf de bewoonde wereld. Na super lang lopen dachten we op de top te zijn maar we konden nog iets hoger dus gingen we nog een half uur door de prikkelstruiken lopen en nog steeds vond ik het leuk omdat het gewoon net lijkt of je in een film zit door wat je allemaal ziet en de weg er naartoe. De terug weg ging natuurlijk iets sneller dus ik had na 8 uur nog wel energie om het laatste stijle stuk naar beneden te rennen.
Vandaag is het zondag en is op het moment de stroom uitgevallen dus we kunnen niet zo veel. We gaan straks denk even naar de markt boodschappen doen en daarna zwemmen. Ik hoef nu nog maar 7 dagen stage te lopen in dit ziekenhuis en dan ga ik naar een andere plek.
Kus Mirte!
Vandaag ben ik al 4 weken en 3 dagen in Kenia. Afgelopen weekend zijn we naar Lake Nakuru gegaan. Dit is een safari park. Het was 4 uur rijden vanaf Kisumu dus we vertrokken vrijdag en zouden dan in Nakuru overnachten zodat we de volgende dag meteen op safari konden gaan. We gingen naar Nakuru met een openbare bus dus wij hadden ons op het ergste voorbereid maar dit viel eigenlijk heel erg mee. De safari was mega leuk en ik kan eigenlijk niet beschrijven hoe bijzonder het is als één giraf 2 meter van de auto afstaat, een leeuw langs de rand van de weg ligt, de apen die overal en nergens om je heen springen, een buffel die toch niet zo blij was met ons bezoek en het busje daarom even plankgas moest geven, zebra’s overal waar je maar kan kijken en in de verte een paar neushoorns. Die avond waren we weer terug gegaan naar Kisumu en daarna nog gaan stappen.
Op stage gaat nog steeds alles goed. De pakjes voor de kinderafdeling zijn in de maak, ik heb nog meegekeken bij wat operaties en zelfs een keer meegeholpen. Ook ben ik langs gegaan op de kinderafdeling om de kinderen een beetje te vermaken.
Afgelopen vrijdag ben ik naar een weeshuis geweest om ook nog met wat kinderen te spelen en even een kijkje te nemen hoe ze daar leven. Dit is best confronterend, maar de kinderen daar worden al mega blij van een high five en kunnen uren met je spelen. S’avonds zijn we Koningsdag gaan vieren op een plek waar meer Nederlanders zouden komen. Wel was er een Keniaanse dj dus ging ik tegen het einde aan toch maar even vragen of ik John West en Raymon Hermans aan mocht zetten, het koste wat moeite maar uiteindelijk stond het wel aan hoor. Het was een leuke avond maar ook wel weer moeilijk. Op zo’n moment kan ik me gewoon mega vermaken maar eigenlijk denk ik dan ook dat ik bij Jelle op zijn schouders had horen te zitten met un rosebier in mijn hand, met al mijn vrienden op een festival. Natuurlijk zit ik in Kenia en is dit veeeeel bijzonderder en heb ik mega veel feesten die nog gaan komen maar toch vind ik dat dan ergens wel even jammer.
Gisteren hebben we Monkey rock beklommen. Dit is een mega hoge berg. Nou ik kan je vertellen dat ik dacht dat ik in Oostenrijk een hoge berg op was gegaan.. dit was er niks bij! Je kent het wel, je ziet in de verte een paar hele hogen bergen waarvan een berg toch echt veel hoger is. Naar die top gingen we. Er was geen pad dus we moesten flink klimmen, soms door mais velden heen lopen of gras van 1.5 meter hoog. Ook moesten we door mini watervalletjes maar je kon er prima lopen zonder nat te worden als je goed op de stenen bleef. Ik was natuurlijk weer aan het geinen dus mijn schoenen waren na een uur klimmen al nat en we moesten toen nog 7 uur. Natuurlijk was het warm, deden je voeten pijn, jeukten je armen van al dat gras en muggenbulten en lagen mijn handen open maar het was echt veeeel leuker dan die ene berg in Oostenrijk hoor en dat maakt het ook allemaal wel weer heel echt. onderweg kwamen we nog langs een soort dorpje. Deze kinderen waren minder blij met ons en begonnen mega hard te huilen omdat wij de eerste blanken waren die daar kwamen dus ze vonden ons nogal eng. Zo’n dorpje in heel leuk om te zien hoe die mensen daar leven met letterlijk alleen een hutje een koe en wat mais midden op een berg 4 uur lopen vanaf de bewoonde wereld. Na super lang lopen dachten we op de top te zijn maar we konden nog iets hoger dus gingen we nog een half uur door de prikkelstruiken lopen en nog steeds vond ik het leuk omdat het gewoon net lijkt of je in een film zit door wat je allemaal ziet en de weg er naartoe. De terug weg ging natuurlijk iets sneller dus ik had na 8 uur nog wel energie om het laatste stijle stuk naar beneden te rennen.
Vandaag is het zondag en is op het moment de stroom uitgevallen dus we kunnen niet zo veel. We gaan straks denk even naar de markt boodschappen doen en daarna zwemmen. Ik hoef nu nog maar 7 dagen stage te lopen in dit ziekenhuis en dan ga ik naar een andere plek.
Kus Mirte!
-
29 April 2018 - 23:00
Mirjam:
Super trots op jou lieve Mirte!! Ga zo door met genieten van deze reis en ervaringen opdoen
In de zorg van Kenia. Kus, mama -
30 April 2018 - 21:14
Véronique :
Ik blijf genieten van je mooie foto’s en ervaringen! Echt helemaal geweldig, dit pakt niemand van je af!
Blijf genieten! -
01 Mei 2018 - 07:07
Elsa:
Mooie ervaringen allemaal! Genieten! -
01 Mei 2018 - 09:30
Ivonne:
Wat een verhaal Mirte. Hoe bizar kan het leven zijn. Ik leef door jou verslag helemaal met je belevenissen mee. Dit pakt niemand meer van je af en zal je in je hart blijven. Ik wens je nog vele bijzondere ervaringen toe daar in Kenia en blijf ze vooral opschrijven. Zodat wij kunnen mee genieten ;)
Liefs Ivonne -
02 Mei 2018 - 07:36
Corine :
Wat een prachtig verhaal Mirte en wat bijzonder om dit mee te kunnen maken. Geweldig hoe jij jouw ervaringen verwoord! Geniet lekker daar en heel veel lieve groetjes voor jou van ons...
Corine xxx -
03 Mei 2018 - 19:33
Jolanda:
Leuke blogs Mirte, geniet van je stage. Het is een mooie levenservaring. Groetjes Jolanda -
10 Mei 2018 - 17:40
Frederique:
Aaawh wat schrijf je het allemaal weer leuk op mirt! De feestjes missen jou ook maar we zien je snel en nog een paar weekjes succes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
