Kenia blog 2
Door: Mirte
Blijf op de hoogte en volg Mirte
06 April 2018 | Kenia, Kisumu
Hoihoi allemaal!
Vandaag is het precies een week geleden dat ik aankwam in Kenia. In de tussentijd hebben we veel dingen gedaan. Zo zijn we op 1 april naar een kerk gegaan. Dit is heel anders dan in Nederland, eigenlijk veel leuker want iedereen zingt leuke liedjes en kinderen dansen in het midden van de kerk. Ook zijn we die avond nog naar Dung Hill Camp geweest. Dit is een leuke plek aan een meer waar je de zonsondergang heel mooi kan zien en waar je wat kan drinken en eten met allemaal bandjes. Hier zagen we in het meer ook 2 nijlpaarden dit was heel bijzonder. De volgende dag zijn we op een bootje gegaan waar we nog meer nijlpaarden hebben gezien.
Dinsdag moesten we naar een soort gemeentehuis om onze visums te regelen. Alles gaat hier niet mega snel dus hier hebben zowel zeker 3 uur gewacht (welkom in Kenia ; )) Toen kwamen we er ook nog achter dat er wat was verandert dus dat er foto’s van ons gemaakt moesten worden. Dit was nogal apart want die pasfoto’s werden gemaakt met een wegwerpcamera. Het duurde allemaal al zolang maar met die pasfoto maken kon ik gewoon niet serieus blijven waardoor ik heel de tijd moest lachen en het nog langer duurde. Die dag wilden we eigenlijk ook naar onze stageplekken gaan kijken maar daar hadden we geen tijd meer voor omdat het zo lang duurde bij het gemeentehuis, en aangezien we in Kenia zijn is het totaal niet erg hier om dan gewoon een dagje later te beginnen.
Zo gingen we woensdag 4 april wel kijken naar onze stages maar eerst moesten we weer terug naar het gemeentehuis om iets te regelennu moesten we naar de 8e verdieping, neenee er zit dus geen lift in dat gebouw... Nadat we echt klaar waren bij het gemeentehuis gingen we eerst kijken bij een weeshuis waar 3 anderen stage gaan lopen, hierna gingen we naar mijn stage plek waar ik samen met Kelly stage loop. Dit is in een ziekenhuis. Het ziekenhuis hier is niet één groot gebouw maar een groot stuk land met een hek eromheen met allemaal kleine gebouwtjes waar dan een afdeling inzit. We begonnen meteen heftig want we gingen als eerst kijken naar een afdeling voor mensen met psychische problemen. Dit leek wel alsof ik in een film was beland. Alle patiënten kwamen op je af, raakte je aan, begonnen te schreeuwen, gooide alle matrassen op het dak om plek voor ons te maken en een paar hadden overal wonden doordat ze zichzelf in hun armen en benen deden bijten. Dit was dus heel heftig om te zien en eigenlijk ook best eng. Achteraf als ik er nu aan terug denk is het eigenlijk heel zielig voor die mensen natuurlijk. Nadat we dit hadden gezien kwamen we ook op andere afdelingen zoals de kinderafdeling, een afdeling waar operaties worden gedaan, het consultatiebureau en de afdeling waar vrouwen kunnen bevallen. Dit vond ik allemaal mega leuk en kijk uit om op deze afdelingen te staan! Natuurlijk wist ik van te voren dat ik niet alleen maar leuke dingen zou gaan zien om sommige beelden kan niemand je echt voorbereiden en moet je met je eigen ogen zien.
Gelukkig sta ik stevig in mijn schoenen en had ik dus erg veel zin om te beginnen met stage gisteren. Ik en Kelly begonnen op de afdeling casualty. Dit is een soort huisartsenpost waar de mensen als eerst binnen komen. Vanuit hier gaan ze of naar huis of worden ze opgenomen op de juiste afdeling. Hier heb ik gisteren van alles gezien zoals een katheter zetten, injecteren en hechtingen verwijderen. Dit klinkt allemaal heel normaal voor dingen die in een ziekenhuis gebeuren maar hier gaat het er wel heel anders aan toe. Iemand moest bijvoorbeeld een injectie van 2 ampullen een verpleegster daar had er een laten vallen en van de andere ampul liep de helft er uit. Dit is wel heftig om te zien omdat deze patiënt heel veel pijn had en dan maar 1/4e krijgt van wat die hoort te hebben maar geen geld meer heeft voor nieuwe medicatie. Ook was er een vrouw die zwanger was maar waar het totaal niet goed mee ging. Als in Nederland zo iemand binnen komt wordt er meteen actie ondernomen en alles aangedaan om de vrouw en de baby te redden. Hier gaat het toch wel wat anders er aan toe. Zo heb ik nog wel wat verhalen.. dit is dus heftig om te zien en besef je goed dat we het in Nederland maar goed hebben en hoeveel we kunnen klagen met ze allen want hier in Kenia klaagt niemand!
Maandag ga ik weer stage lopen en van het weekend nog even lekker zwemmen en gaan stappen met ze’n allen. Ondertussen na een week begint het vervoer met de tuktuk, de gekko’s door heel het huis, de koeien op de weg, een leguaan die soms het zwembad inspringt en de cultuur een beetje te wennen.
Tot de volgende blog!
Kus Mirte
Vandaag is het precies een week geleden dat ik aankwam in Kenia. In de tussentijd hebben we veel dingen gedaan. Zo zijn we op 1 april naar een kerk gegaan. Dit is heel anders dan in Nederland, eigenlijk veel leuker want iedereen zingt leuke liedjes en kinderen dansen in het midden van de kerk. Ook zijn we die avond nog naar Dung Hill Camp geweest. Dit is een leuke plek aan een meer waar je de zonsondergang heel mooi kan zien en waar je wat kan drinken en eten met allemaal bandjes. Hier zagen we in het meer ook 2 nijlpaarden dit was heel bijzonder. De volgende dag zijn we op een bootje gegaan waar we nog meer nijlpaarden hebben gezien.
Dinsdag moesten we naar een soort gemeentehuis om onze visums te regelen. Alles gaat hier niet mega snel dus hier hebben zowel zeker 3 uur gewacht (welkom in Kenia ; )) Toen kwamen we er ook nog achter dat er wat was verandert dus dat er foto’s van ons gemaakt moesten worden. Dit was nogal apart want die pasfoto’s werden gemaakt met een wegwerpcamera. Het duurde allemaal al zolang maar met die pasfoto maken kon ik gewoon niet serieus blijven waardoor ik heel de tijd moest lachen en het nog langer duurde. Die dag wilden we eigenlijk ook naar onze stageplekken gaan kijken maar daar hadden we geen tijd meer voor omdat het zo lang duurde bij het gemeentehuis, en aangezien we in Kenia zijn is het totaal niet erg hier om dan gewoon een dagje later te beginnen.
Zo gingen we woensdag 4 april wel kijken naar onze stages maar eerst moesten we weer terug naar het gemeentehuis om iets te regelennu moesten we naar de 8e verdieping, neenee er zit dus geen lift in dat gebouw... Nadat we echt klaar waren bij het gemeentehuis gingen we eerst kijken bij een weeshuis waar 3 anderen stage gaan lopen, hierna gingen we naar mijn stage plek waar ik samen met Kelly stage loop. Dit is in een ziekenhuis. Het ziekenhuis hier is niet één groot gebouw maar een groot stuk land met een hek eromheen met allemaal kleine gebouwtjes waar dan een afdeling inzit. We begonnen meteen heftig want we gingen als eerst kijken naar een afdeling voor mensen met psychische problemen. Dit leek wel alsof ik in een film was beland. Alle patiënten kwamen op je af, raakte je aan, begonnen te schreeuwen, gooide alle matrassen op het dak om plek voor ons te maken en een paar hadden overal wonden doordat ze zichzelf in hun armen en benen deden bijten. Dit was dus heel heftig om te zien en eigenlijk ook best eng. Achteraf als ik er nu aan terug denk is het eigenlijk heel zielig voor die mensen natuurlijk. Nadat we dit hadden gezien kwamen we ook op andere afdelingen zoals de kinderafdeling, een afdeling waar operaties worden gedaan, het consultatiebureau en de afdeling waar vrouwen kunnen bevallen. Dit vond ik allemaal mega leuk en kijk uit om op deze afdelingen te staan! Natuurlijk wist ik van te voren dat ik niet alleen maar leuke dingen zou gaan zien om sommige beelden kan niemand je echt voorbereiden en moet je met je eigen ogen zien.
Gelukkig sta ik stevig in mijn schoenen en had ik dus erg veel zin om te beginnen met stage gisteren. Ik en Kelly begonnen op de afdeling casualty. Dit is een soort huisartsenpost waar de mensen als eerst binnen komen. Vanuit hier gaan ze of naar huis of worden ze opgenomen op de juiste afdeling. Hier heb ik gisteren van alles gezien zoals een katheter zetten, injecteren en hechtingen verwijderen. Dit klinkt allemaal heel normaal voor dingen die in een ziekenhuis gebeuren maar hier gaat het er wel heel anders aan toe. Iemand moest bijvoorbeeld een injectie van 2 ampullen een verpleegster daar had er een laten vallen en van de andere ampul liep de helft er uit. Dit is wel heftig om te zien omdat deze patiënt heel veel pijn had en dan maar 1/4e krijgt van wat die hoort te hebben maar geen geld meer heeft voor nieuwe medicatie. Ook was er een vrouw die zwanger was maar waar het totaal niet goed mee ging. Als in Nederland zo iemand binnen komt wordt er meteen actie ondernomen en alles aangedaan om de vrouw en de baby te redden. Hier gaat het toch wel wat anders er aan toe. Zo heb ik nog wel wat verhalen.. dit is dus heftig om te zien en besef je goed dat we het in Nederland maar goed hebben en hoeveel we kunnen klagen met ze allen want hier in Kenia klaagt niemand!
Maandag ga ik weer stage lopen en van het weekend nog even lekker zwemmen en gaan stappen met ze’n allen. Ondertussen na een week begint het vervoer met de tuktuk, de gekko’s door heel het huis, de koeien op de weg, een leguaan die soms het zwembad inspringt en de cultuur een beetje te wennen.
Tot de volgende blog!
Kus Mirte
-
06 April 2018 - 20:09
Eefje:
Zo leuk om dit te lezen wat je allemaal meemaakt daar! Ik wens je nog heel veel plezier & succes. Wat een super gave ervaring dit, geniet er vooral van!
X Eefje -
06 April 2018 - 21:03
Carla:
Hoi Mirte.
Spannend allemaal zeg.
Wat een belevenissen.
Fijn weekend x -
06 April 2018 - 23:08
Ellie Van Der Velden:
Lieve Mirte, vol bewondering en verbazing jou blogs gelezen en ik kan me voorstellen dat het je verstand te boven gaat. Maar je bent een verstandige meid die nogal zelfbewust in d'r schoenen staat.
Leuk om je ervaringen te lezen, ik kijk alweer uit naar de volgende.
Heel veel plezier en wijsheid gewenst. -
07 April 2018 - 10:33
Marianne Jacobs:
Hoi Mirte,Wat een indrukken heb je al opgedaan Mirte,goed om ook eens te zien hoe mensen aan de andere kant van de wereld dingen op moeten lossen met de middelen die ze hebben.Wat dat betreft hebben wij het in NL toch maar goed he.Geniet er maar van alle belevenissen -
16 April 2018 - 09:56
Nina En Gerda:
Wat een wereld van verschil hè, niet te geloven. Best heftig soms.
Fijn te horen dat je al wat went aan de totaal andere wereld om je heen.
Groetjes! -
17 April 2018 - 21:19
Jack Raats:
Hoi Mirte,
Leuk om je even gesproken te hebben. Veel succes op je stage.
Groetjes!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
